Konvensyen PR

Pada 19 Disember yang lepas adalah merupakan detik bersejarah kepada Pakatan Rakyat kerana buat pertama kalinya mereka mengadakan konvensyen bersama yang di hadiri oleh semua pucuk pimpinan setiap parti. Konvesyen yang di adakan di Shah Alam itu dikatakan telah mencapai kata sepakat dikalangan parti komponen terhadap isu2 utama yang selama ini menjadi bahan perbezaan pendapat yang menghalang banyak perbincangan2 mereka. Boleh di katakan semua isu2 penting seperti agama, ekonomi, pentadbiran, pendidikan, alam sekitar, sosial dll telah di bahaskan dan di capai persetujuan. Dalam ucapan2 pimpinan PR jelas membayangkan keyakinan mereka bahawa langkah ke Putrajaya semakin hari semakin hampir.

Tuan Guru Nik Aziz juga telah menyatakan perasaan beliau yang mana seolah2 beliau kini berada di alam baru apabila melihat kesungguhan setiap pimpinan parti untuk menjaga keharmonian hubungan sesama mereka. Setelah sekian lama mereka di tohmah sebagai “marriage of convenience”, akhirnya mereka kini telah menunjukkan kepada BN bahawa mereka serius untuk bergerak ke Putrajaya. Suasana ini sudah pasti membimbangkan pihak BN terutama UMNO.

Saya juga ada mendengar di mana ada di kalangan perwakilan yang hadir mendengar ucapan2 yang di berikan oleh pimpinan setiap parti merasa begitu terharu dan menitiskan airmata melihat keakraban yang di tunjukkan oleh setiap komponen parti. Baik Ust Hadi, Karpal Singh, Lim Kit Siang, Anwar Ibrahim, TG Nik Aziz di gambarkan begitu tulus di dalam ucapan mereka bagi melihat cahaya baru yang akan menerangi Malaysia.

Saya mengucapkan syabas kepada mereka yang terlibat kerana berjaya mencapai kata sepakat dalam isu2 yang kritikal. Namun persoalan yang selalu membayangi pemikiran saya ialah; apakah ini akan membuatkan islam lebih baik jika sekiranya PR memerintah negara?

Toleransi Melayu

Walaupun islam di katakan akan di pertahankan sebagai agama resmi seperti yang termaktub dalam perlembagaan namun KEBEBASAN juga akan di beri kepada agama lain untuk di amalkan. Tidak ada pengertian yang di berikan tentang kebebasan ini namun sukar untuk membayangkan jika TPM nanti akan di pegang oleh bukan islam. Sejarah membuktikan bahawa orang Melayu adalah satu bangsa yang sangat tolerence. Tak salah kalau saya katakan ada ketika mereka “over tolerence”. Mungkinkah akan berlakunya “over tolerence” ketika isu pengamalan agama2 lain di negara ini akan berlaku? Kita semua kena ingat bahawa mereka semua adalah parti politik bukan gerakan islam. Dalam erti kata lain sebagai sebuah parti politk, kekuasaan itu mengatasi segala-galanya walaupun terpaksa menggadai prinsip. Adalah satu penipuan jika kita kata kita akan tetap dgn prinsip walaupun terpaksa kalah. Itu bukan sifat parti politik. Mereka yang telah berjuang siang malam untuk mendapat kuasa tidak mungkin akan begitu murah hati untuk menyerahkan kekuasaan ini kepada orang lain. Nah, di sinilah nanti akan berlakunya dilema; antara prinsip dan undi. Selalunya undi akan tetap menang.

Pengertian islam

Jika PR mengatakan bahawa islam hanya sekadar sembahyang dan memberikan keadilan maka saya tidak hairan DAP boleh terima. Tetapi jika PR membawa pengertian islam yang lebih syumul yang melibatkan negara dan watan, undang2 dan tentera dll maka mereka akan dapati mustahil DAP boleh terima. Persoalannya, islam bentuk macamana yang di kemukakan PAS dalam permuafakatan mereka. Adakah islam terus akan di sekularkan oleh PR jika mereka memerintah?

Mampukah mereka istiqamah?

Membaca kesepakatan yang di capai saya merasakan seolah2 berada di alam mimpi. Ini kerana idelisma yang di nyatakan dalam setiap baris begitu murni sehingga seolah2 Malaysia akan menjadi negara baru segala2 nya. Ini memang biasa berlaku kepada seseorang yang baru mendapat semangat. Segalanya ingin di ubah, segalanya ingin di baiki, segalanya ingin di reformkan. Sesekali saya rasa macam nak tergelak juga kerana setahu saya sifat orang politik ini ialah mereka akan melontarkan apa saja janji demi untuk mengaut undi tetapi bila mendapat kekuasaan, mereka akan lupa segalannya. Menyedari latar belakang mereka masing2, saya menjangkakan bukan sesuatu yang mudah untuk mereka istiqamah terhadap prinsip yang di war-warkan.  Saya bukan berretorik tetapi kenyataan yang berlaku hatta di kalangan pejuang islam. Saya masih tidak nampak bagaimana mereka mahu menangani isu ini dan secara terus terang  saya katakan bahawa saya rasa mereka tidak serius untuk mendidik ahli masing2. Kalau adapun mungkin sedikit kepada PAS tetapi PKR dan DAP ia sesuatu yang mustahil. Habis, kalau begitu apakah modal insan yang nak mereka bawa ke Putrajaya?

Masih Menjadi Persoalan????

Walaupun saya rasa agak lapang melihat perubahan yang ingin di lakukan oleh PR terhadap sistem pentadbiran kerajaan tetapi satu persoalan yang sentiasa menghantui diri saya ialah;

-Kkenapa PAS gagal menyatukan umat islam tetapi boleh bersatu dengan orang bukan islam?

– Kenapa pimpinan PAS di halang oleh PKR dan DAP untuk berbincang dgn UMNO demi kepentingan Melayu islam dan PAS pulak akur dgn tentangan tersebut? Adakah kerana alasan untuk mendapat kekuasaan atau betul2 ikhlas untuk maslahat agama islam?

-Kenapa PAS sanggup berkompromi dgn bukan islam yang hanya merangkumi 20% (Cina) dan 5% (India) tetapi gagal menarik 60% penduduk negara yang beragama  islam? Saya tidak jumpa logik aqalnya samada dalil aqli atau syarie yg mengatakan islam boleh di perjuangakan jika bersama dgn org bukan islam tetapi tidak bersama dgn orang islam.

– Jika PAS membawa satu pendekatan islam yang syumul, baik, indah, kenapa ramai orang2 Melayu islam tidak menyokong mereka? Di mana silapnya?

– Sebenarnya ramai orang2 Melayu hatta ahli UMNO yang telah muak dgn UMNO tetapi kenapa mereka masih tidak mahu bersama PAS?

– Adakah memperjuangkan bangsa sendiri dan berasa bangga dgn bangsa sendiri demi untuk keadilan islam di anggap asobiah? Adakah mana2 negara dalam dunia ini tidak bangga dgn bangsa masing2?

Mungkinkah ini semua hanya sekadar helah politik atau PAS benar2 melihat bahawa islam ini akan dapat di laksanakan dengan bekerjasama dgn DAP. Hanya mereka yang boleh menjawab.

Adakah konvensyen ini satu permulaan yang indah untuk islam atau islam hanya akan kekal sebagai agama RESMI di majlis2 RESMI saja? Saya masih mencari jawapan.